OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Kołobrzeska Izba Gospodarcza wzięła udział w dyskusji dotyczącej zagospodarowania brzegów Parsęty, terenów od ulicy Kamiennej do Portu Jachtowego w Kołobrzegu. Członkowie KIG przesłali pismo do Pani Prezydent Anny Mieczkowskiej z propozycjami działań zmierzających do realizacji koncepcji zagospodarowania  linii brzegowej w obrębie miasta.

Poniżej prezentujemy treść listu skierowanego do Pani Prezydent Miasta Kołobrzeg, Anny Mieczkowskiej.

 

Szanowna Pani Prezydent, 

W związku z toczącą się dyskusją dotyczącą zagospodarowania brzegów Parsęty, a dokładniej  terenów od ulicy Kamiennej do Portu Jachtowego w Kołobrzegu, Kołobrzeska Izba Gospodarcza  chciałaby przedstawić kilka propozycji działań.

Rozwój siedlisk ludzkich od zarania istnienia ludzkości związany jest ze źródłami słodkiej wody. Rozwój miast zaś oparty jest od samego początku o rzeki stanowiące  naturalne źródło dostaw wody pitnej ale także jako głównego środka transportu. Z czasem, gdy ludzkość odeszła od transportu rzecznego na rzecz transportu kołowego po utwardzonych szlakach, rzeki straciły swe znaczenie transportowe a ich zanieczyszczenie odpadami pochodzącymi z wielkiego przemysłu sprawiło, że dziś źródłem wody pitnej są przede wszystkim złoża podziemne.

W czasach nam współczesnych rzeki przepływające przez centra miast związane są głównie z wypoczynkiem i turystyką. Mają znaczenie kulturotwórcze a osadzone na brzegach rzek obiekty o wysokich walorach architektonicznych, estetycznych i funkcjonalnych mają wielkie znaczenie dla lokalnych społeczności i osób przyjezdnych

Dnia 2  października 2020 r. zaprezentowana  została mieszkańcom Kołobrzegu koncepcja zagospodarowania bulwarów Parsęty przez Architektów Błaszczyk i Samborski. Rozpoczyna się ona wirtualną podróżą tuż przed nowoczesnym i wielkomiejsko wyglądającym mostem wiszącym nad Parsętą w miejscu gdzie rzeka płynnie przechodzi w portowy basen. Półkoliście poprowadzona arteria implikuje kształt znacznych rozmiarów budowli, która swymi gabarytami zajmuje cały teren między fragmentem obwodnicy a mostem wzdłuż ul. Solnej. Naszym oczom ukazuje się również wielopoziomowy parking – funkcja nader potrzebna w naszym mieście. Od strony północnej nabrzeże jest częściowo zagospodarowane umożliwiając zejście na poziom lustra rzeki. Poruszając się w kierunku południowym czeka na nas zagospodarowanie terenu wokół źródełka solankowego, przerzucona przez rzekę kładka rowerowa z pośrednią wysepką, liczne platformy i obiekty nadwieszone nad płaszczyzną wody, plac zabaw z żaglowymi dachami, rozbudowany budynek przepompowni ścieków z kładką w kierunku ul. Zygmuntowskiej, korty tenisowe i boiska, skrzyżowanie przy Maronie z charakterystyczną palmą, pływające domy wzdłuż ul. Szpitalnej, kaskadowe nabrzeże vis a vis wystawy plenerowej muzeum, czy batardeau ze szklaną podłogą i przystanią dla łódek i kajaków.

Według Kołobrzeskiej Izby Gospodarczej w przedstawionej koncepcji brakuje pomysłu na rozwiązanie linii brzegowej, która mogłaby się stać miejscem społecznego rozkwitu, źródłem kulturalnego rozwoju i ekspresją młodzieńczej energii a w końcu także rodzinnej rozrywki i aktywnego wypoczynku. Naszą uwagę zwróciła także zbyt duża ilość kładek nad lustrem wody, szczególnie wątpliwości wzbudziła kładka przy źródełku solankowym uniemożliwi swobodną żeglugę oraz kolejny mostek przerzucony do ul. Zygmuntowskiej. Następnym wątpliwy punkt w prezentacji stanowi gmach przy przepompowni ścieków. Na szczególną uwagę zasługuje ww. batardeau i maleńki fragmencik nabrzeża na poziomie lustra wody, vis a vis muzeum, które stanowią najciekawszą część prezentowanej koncepcji.

Naturalnym jest, że naszym oczom stają obrazy z miast holenderskich, duńskich czy niemieckich. To są świetne przykłady umocowane historycznie i posiadające wielowiekową tradycję, której nie zniszczyły ani wojny ani żaden odhumanizowany system społeczny czy gospodarczy niemniej współcześnie nie musimy daleko szukać:

Wrocław

Wrocław

Warszawa

Warszawa

W świetle zaprezentowanej koncepcji pewnym jest fakt, że należy zacząć od dyskusji czego od rzeki chcemy, czym mają dla nas być jej brzegi, co chcemy my sprezentować rzece jako jej użytkownicy, co cennego obie strony cieniuteńkiej krawędzi biegnącej po linii styku woda – ląd wyniosą z tej sprawy, jakie są zagrożenia i jak ich uniknąć. Poniżej przedstawiamy naszą propozycję działań. W dalszych etapach związanych z kwestią „powrotu Kołobrzegu nad Parsętę” należałoby:

  1. Skoncentrować wszelkie obecne działania inwestycyjne w tym zakresie na odcinku brzegu wzdłuż ul. Rzecznej pomiędzy mostami na ul. Kamiennej i Łopuskiego.
  2. Dla pozostałego odcinka miejskiego rzeki tj. od mostu na ul. Łopuskiego do mostu wiszącego (po obu stronach) oraz wzdłuż ul. Szpitalnej przeprowadzić sondaż społeczny w celu poszukiwania funkcji chętnie widzianych nad rzeką.
  3. W oparciu o badanie opinii społecznej przeprowadzić warsztaty architektoniczno – urbanistyczne w gronie studentów uczelni kierunkowych.
  4. Na podstawie badań i warsztatów opracować program i przeprowadzić otwarty konkurs urbanistyczno – architektoniczny na zagospodarowanie objętych opracowaniem terenów.
  5. Wnioski wynikające z prac konkursowych wprowadzić do właściwych Miejscowych Planów Zagospodarowania Przestrzennego.
  6. Powziąć działania umożliwiające odbudowę batardeau wspólnie z Konserwatorem Zabytków i opracowaniami placówek naukowych.
  7. W opracowaniach projektowych i realizacyjnych położyć nacisk na małe formy architektoniczne i tzw. małą architekturę, dzięki którym brzeg rzeki zostanie udostępniony ludziom.
  8. Wprowadzić miejsca wypoczynku, relaksu, wypoczynku aktywnego (np. siłownia na powietrzu, park trampolin) i wypoczynku rodzinnego (np. miejsc na trawie do organizowania rodzinnych pikników).
  9. Umiejscowić i zaproponować program funkcjonalno – przestrzenny niewielkich obiektów kubaturowych (gastronomia, toalety).
  10. Wprowadzić miejsca organizacji plenerowych działań artystycznych (koncerty, instalacje przestrzenne, performance).
  11. Rozbudować sieci ścieżek rowerowych i parkingów rowerowych umożliwiających dotarcie nad rzekę rowerem i bezpieczne pozostawienie go w przystosowanym do tego celu miejscu.
  12. Zaprojektować nabrzeża umożliwiające cumowanie turystycznych jednostek pływających.
  13. Wprowadzić roślinność i oświetlenie służące „przyjaznej” człowiekowi aranżacji przestrzeni publicznej.
  14. W projektach wykorzystać materiały o dużej odporności na zniszczenie (beton) i ciepłych w bezpośrednim kontakcie (drewno) do realizacji form wpisujących się w krajobraz.
  15. We wszelkich opracowaniach projektowych bezwzględnie przyjąć rozwiązania zapewniające niezbędne warunki do korzystania z obiektów przez osoby ze szczególnymi potrzebami.

Łącząc wyrazy szacunku,

Aleksander Bolko

Prezes Zarządu  Kołobrzeskiej Izby Gospodarczej